Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Daucus carota subsp. maritimus & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Girouio

Daucus carota subsp. maritimus

Apiaceae Umbelliferae

Àutri noum : Pastenargo-fèro, Pastenargo-bastardo, Pastenargo-sóuvajo, Caroto-bastardo, Pastenajo.

Noms en français : Carotte maritime, Carotte sauvage.

Descripcioun :
Aquesto girouio trachis dins li tepiero sablouso en ribo de mar. Se destrìo dóu tipe, la subsp. carota pèr sa taio mai pichoto, emai sis oumbello que soun pas pu grando que 5 cm. La flour dóu cèntre èi pas nimai roujinasso eici e li fueio de la cambo soun primo. Compara adounc emé lis àutri subsp. de pastenargo (çai-souto).

Usanço :
A li mémis usanço que la girouio subsp. carota.

Port : Erbo
Taio : 30 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico

Gènre : Daucus
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero

Liò : Sablo - Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Daucus carota subsp. maritimus (Lam.) Batt., 1889

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Daucus carota subsp. maritimus & Blitum bonus-henricus

ges
CC
ges
C
C
ges
R
ges

Coumpara Girouio emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò